“حکم آباد” نام محله‌ای کهن از محلات شهر تبریز است. در زمان ناصرالدین شاه قاجار، این کتب حاوی اطلاعاتی است درباره پیشینه تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و سیاسی محله حکم آباد که در شش فصل سامان یافته است. در فصل نخست از وجه تسمیه “هکماوار” و “حکم آباد”، موقعیت جغرافیایی، جمعیت، دروازه‌ها، میدان‌ها و برخی محله‌های کوچک، وسایل نقلیه و بناهای قدیمی حکم آباد صحبت شده است.کریم میمنت‌نژاد نویسنده کتاب در این فصل به سراغ ساختار اجتماعی و فولکوریک این منطقه شهری در تاریخ معاصر و دو سده اخیر آن می‌رود، به این نحو که در این بخش به توصیف موارد زیر پرداخته است: مشاغل و منبع معیشت عمده مردمان ساکن محله، سطح آموزش و تاریخچه مکتب خانه‌ها تا مدارس مدرن، دگرگونی‌های بافتی بر اثر مدرنیزاسیون شهری(احداث معابر جدید، ساختمان‌ها و مدارس نوین)، روابط همزیستی افراد و نقش محوری مراکز برگزاری اجتماعات محلی نظیر مساجد و تکایا، بازی‌های رایج کودکان، چگونگی برگزاری آئین‌های مناسبتی ملی و دینی نظیر عید نوروز و اعیاد مذهبی، چهارشنبه سوری و عزاداری‌های ماه محرم، آداب و سنن مربوط به ازدواج اهالی و روابط لوطیان محله به عنوان همه کاره‌های محل.
فصل سوم کتاب به بررسی جایگاه حکم‌آباد در اقتصاد تبریز در عصر مشروطه اختصاص یافته است که طی آن به شرح کشاورزی و محصولات ضروری تولیدی آن برای شهر و حفر قنات‌های استراتژیک برای تأمین آب تبریز اشاره دارد.
فصل بعدی کتاب به بررسی نقش “هکماوار” (حکم آباد) در اقتصاد آذربایجان، بررسی امتیازات کشاورزی منطقه و تاریخچه قنات‌ها اختصاص دارد. در فصل چهارم تاریخ سیاسی و حوادث مهم منطقه، “هکماوار” با این عناوین بازگو می‌شود: وقایع انقلاب مشروطه در محله هکماوار، هکماوار در زمان حکومت فرقه دموکرات آذربایجان، زمینه‌های انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی در هکماوار. فصل پنجم درباره نویسندگان و فرهیختگان هکماوار است که عبارت‌اند از: سید احمد کسروی (تبریزی)، حاج فیروز رنجبر، حاج علی عطاییه (نجار اوغلو)، دکتر محمد حسین سرورالدین و چند تن دیگر. در آخرین فصل وضعیت حکم آباد امروز (آن چنان که در سال 1381 ش بوده)، توصیف شده است. مطالب کتاب با فهرست منابع و نمایه اسامی به پایان می‌رسد.
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.